Sezai SARIOĞLU'nun şiiri...
Sosyalist olup "Kötü yola!" düştüğümden bu yana, yaklaşık elli beş yıl geçti. O gün bu gün uzakları yani "güzel günleri" yakına getirmenin derdinde ve dersindeyim...
12 Eylül sonrasında farklı hayatlar yaşadığımız, farklı kitaplar okuduğumuz, farklı sorular sorup farklı cevaplar verdiğimiz, teori ile pratiği, evlerle sokakları yanlış iliklediğimiz doğrudur...
12 Eylül sonrasında, sokakların, kitapların, uzakların ve birbirimizin anahtarlarını kaybettiğimiz de doğrudur...
Derler ki, "Mevzuyu terk eden mevziyi, mevziyi terk eden mevzuyu terk edermiş...
Yerel ve evrensel sosyalizm deneyimleri, aynı kavramlarla, aynı enstrümanlarla sürekli aynı sonuçları aldığımızın delilleriyle dolu...
Hâl böyle olunca, yeni bir hikâye kurmak için, "Mevziyi ve mevzuyu terk etmeden" ama esastan ve usülden yüzleşmek dışında seçeneğimiz yok...
Her şeye rağmen, bizi inşa eden değerlerden, okuduğumuz kitaplardan vazgeçip kendimizden istifa edersek, yaşadığımız bunca tecrübenin, kitapların, geçmişimizin ve geleceğimizin kalbini kırarız...
"Kemik" ne kelime, "bıçak" ÖMÜRİLİK'lerimize kadar dayandı...
Elimiz, dilimiz ne kelime, bedenlerimizi tarih ve siyaset taşının altına koyup direnmek dışında bir seçeneğimiz yok...
