İlhan Sami ÇOMAK'tan...
Fotoğraf : İrfan Erdoğan/Bremerhaven…
"Ne ki en uzun diliyle yuvasına benzedim
Bütün falan filan kuşların
Göç yolları nereye ittiyse
Hislerim beni unutuyordu tedariksiz
Sonra ezilip gitsem
Bıçak, düş ve roman sayfalarında
Nasıl bir ölümdür demeden ortasında ömrümün...
Sen yazmışsan beni sevgilim
Ağaçların gölgelerini bilip de unutmuşsam
Yaklaş ve dayansın gövdeme
Dört yönüyle dörtnala ölüm
Yeter ki diyorum;
Sevmek bir mucize
Unutmak koca bir yalan olmasın..."
