Birol KESKİN yazdı...
Diyorsun ki,
şu tepeyi de aşayım,
sonrası huzur olur.
Oysa her tepenin ardında
kendini bekleyen bir başka yokuş vardır...
Hayat,
düzlüğe kavuşmak değil,
yokuşun anlamını kavramaktır.
Çünkü insan,
ancak tırmanırken kendini duyar,
ve ancak yorulduğunda
varlığının ağırlığını anlar...
Tanrı,
bazen bir dorukta değil,
tam da nefesin kesildiği yerde gizlidir.
O an,
bir adım daha atarsın,
ve bilirsin ki o adım
hiçbir yere değil
kendine doğrudur...
Yokuş bitmez,
çünkü insan bitmez.
Ve insan,
o yokuşlar oldukça insandır...
* Bu bir editöryal haberdir.
