Sezai SARIOĞLU...
İnsan hiçbir şeyi bıraktığı yerde bulamıyor. Geçmişi ve kendisini bile...
Birbirimizi bıraktığımız yerde bulamadığımız hepimizin malumu...
Çünkü, uzun bir zaman ve halen farklı hayatlar yaşadık, farklı kitaplar okuduk, farklı sorular sorduk ve farklı cevaplar verdik...
Bu nedenle değişen ve dönüşen insanları bıraktığımız yerdeki anlayışa sığdırmaya çalışmak nafile...
Bir şeyi kaybettiğimizde başka bir şeyi bulup kazandığımızı zannetmek ise insanın kendisine karşı en eski hilesi...
Ömür denen mecra ve macerada tecrübelerden öğrendiğim, insanın kendine bir hayat ve hatta gelecek ısmarlayamayacağı...
Aslında hayat o kadar sıradan ve yalın ki...
Âhları ve aşkları, yanlışları ve doğruları, geçmişi ve geleceği karmaşıklaştırarak hayatı ve kendimizi karmakarışık hale getiriyoruz...
Oysa her sabah kendimizi güneşe tutsak, içimizdeki her şey görünecek...
(Mekan: Sinop Hapishanesi, Sabahattin Ali'nin yattığı koğuşun "deli dalgaların vurduğu" duvar....)
