İrfan Erdoğan'ın yazısı…

Yine bir uluslararası işçi sınıfının birlik, mücadele ve dayanışma gününün arifesindeyiz. Biliyoruz bugün dünyada milyonlarca işçi ve emekçi bir yandan karın tokluğuna çalıştırılırken diğer yandan milyonlarcası da işsiz, ekmeksiz ve geleceksiz bir hayat sürüyor...

Yine buna dur demenin yolu alanlara çıkarak mücadele etmektir. Zaten mücadele etmekten başka bir çıkar yolumuz ve çaremiz de yok. Sermayedarlar doymak nedir bilmezler. Onun için,onlar için var olan karlarına daha çok kar katmaktır. Onlar için önemli olan çıkarlarıdır. İşçinin emekçinin sağlığı, geleceği ve yaşamı zerre kadar ilgilendirmez...

Öyleyse bize de mücadele etmek düşüyor. Bu acımasız sömürü ve soygun çarkına karşı elimizi kolumuzu bağlayıp oturacak değiliz. Elimizi kolumuzu bağlayıp oturursak kapitalist sistemin işine fazlasıyla yarar ki onların istediği de budur...

Tüm bu yaşananlara rağmen önümüzde iki seçenek duruyor. Ya herşeyi sineye çekip kaderimize razı olacağız ya da "yok arkadaş biz bu kötü yaşama layık değiliz" diyerek mücadele yolunu seçip "Yaşasın 1 Mayıs işçi bayramı" diyerek alanlara çıkacağız…