EMEP İSTANBUL : İstanbul’da 30 bin liralara yaklaşan kiralar, giyim ve faturalar, sağlık harcamaları ve sosyal-kültürel ihtiyaçlarımız açlık sınırı belirlenirken ilan edilen tutarın dışındadır. İstanbul Planlama Ajansı, İstanbul’daki yaşam maliyetini en az 87.485 lira olarak açıkladı...
Yurttaşların bankalara olan bireysel borcu 4,9 trilyon liraya yaklaşırken icra dairelerindeki dosya sayısı 23 milyonu aştı.İZBB Grevi, meşruluğunu kiralarını ödeyebileceği, yaşayabilmek için ek bir işe gitmek zorunda olmayacağı bir ücret talebinden aldı...
Belediye işçilerinin yoksulluk sınırında ücret talebi, “işçiler, belediye bütçesini boşaltıyor, belediyeyi batırmaya çalışıyor” gibi çarpıtmalarla bastırılmaya çalışıldı. Belediye yöneticileri halkla, işçileri karşı karşıya getirmeye çalışırken, belediye başkanı grev kırıcılığına soyundu. Sözleşmeleri görece iyi olan 1030 Belediye İş üyesi işçiyi işten çıkaracağını açıkladı...
Saray iktidarının Erdoğan-Şimşek programını uygulama şekliyle, Belediye yönetimlerinin bütçe programları bire bir örtüşmektedir. Programın özünde patronlara, şirketlere yüksek kârlar, ihaleler, yeni rant alanları olacak araziler sağlanırken, işçilere ise düşük ücretlerle, daha fazla işi daha az işçiyle yapması dayatılıyor. Sözleşmelerde kazanılmış yan haklar törpüleniyor, iş güvencesi ortadan kaldırılıyor, grev ve toplu sözleşme hakkı delinerek, sendikal örgütlülük yok ediliyor...
Ne seçilmişler, ne kayyımlar kimlere hangi ihalelerin verildiğini, bütçenin geriye kalanının nasıl harcandığı, belediye yöneticilerinin maaşları açıklamıyor. Dahası ne AKP’li belediyeler ne CHP’li belediyeler bir kez olsun bu bütçenin nasıl harcanacağını halka sormuyor. Bir kez olsun şeffaf bir şekilde bütçelerini halka açıklamıyorlar. AKP’li belediyeler, iktidar olmanın getirdiği pervasızlıkla işçilere saldırırken, CHP’li belediyeler, iktidarın saldırılarını gerekçe yaparak bütçe açığının yükünü işçilere yıkmaya çalışıyor. Hem iktidar hem muhalefet iç ve dış borcunu, patronların, şirketlerin huzurunu hiç kaçırmadan, karlarına hiç dokunmadan, hatta fırsata çevirerek, tüm açığı işçilere yıkmaya çalışıyor...
İktidar ve muhalefet sefalet ücretinde ortaklaşıyorlar. Sendikaları itibarsızlaştırmakta, yandaş hale getirmekte, işçileri örgütsüz bırakmakta ortaklaşıyorlar. İş güvencesini ortadan kaldırmakta, böylece asgari ücreti beğenmeyen, insanca yaşayacak bir ücret talep eden, grev hakkını, örgütlenme hakkını kullanmak isteyen işçileri işten çıkarmakta ortaklaşıyorlar. İZBB grevi bu ortaklığı teşhir etmiştir. Saray rejiminin düşük ücret politikasının CHP’li belediyelerde de uygulanmasına, tasarrufun işçilerin hayatlarından yapılmasına itiraz etmiştir. Saray rejiminin ekonomik programına, ona uygun davranarak muhalefet edilemeyeceği açıktır...
Tam tersine İZBB işçilerinin yoksulluk sınırında ücret alma talebi, sadece belediyelerde değil, tüm işyerlerinde uygulanabilir, savunulması gereken bir taleptir. Bu talebin örgütlenmesini,savunulmasını, bunun için mücadele edilmesini desteklemek yerine, işçilere saldırmak, patronlardan yana, sermayeden yana, iktidardan yana bir tercihtir...
İstanbul’daki binlerce belediye işçisi de istisnasız her belediye de sözleşmelerinin, iş güvencelerinin ortadan kaldırılmasıyla karşı karşıyadır. Ayrıca kayyım atanan belediyelerde kayyımların, hukuk tanımaz saldırılarıyla karşı karşıyadır. Bu saldırılar karşısında İstanbul’daki tüm belediye işçilerinin kendi birliklerini kurmaları, komiteleri, sendikaları etrafında örgütlenmeleri, sendikal yönetimlerini şeffaf denetlenebilir hale getirmeleri hayati önemdedir...
Sendikal rekabet yerine, tüm sendikaların bu saldırılar karşısında birlikte hareket etmesi gerektiğini unutmamak,sendika şubelerini ve merkezlerini, ortak taleplerle mücadele etmeye zorlamak gerekmektedir...
Belediye işçileri, belediye başkanlarının kamuoyuna açıkladıkları yalan perdesini, kendi hayatlarına,nasıl yaşadıklarına bakarak yırtıp atabilirler.Her yerde kendi arkadaşlarımızla rekabeti bırakıp,ortak talepler etrafında birleşmeliyiz...
EMEK PARTİSİ İSTANBUL...
