Birol KESKİN " Temizlenmesi gereken sokaklar değil, yüteklerimizdir "diyor...
[email protected]
Zamanın hızla akıp gittiği, insan sevgisinin adeta yok olduğu, tüm insani değerlerin dejenere edildiği, yozlaştığı bir çağda yaşıyoruz...
Savaşlar, yoksulluklar, açlık ve ötekileştirme, cinayetler artık haber bültenlerinin sıradan görüntüleri...
İnsan ölümleri, siyasetin malzemesi haline geldi; oysa siyasetin gerçek amacı insana hizmet etmek olmalıydı.Bugün ne yazık ki insan, siyasetin öznesi değil, siyasetin bir aracı durumuna getirildi...
İnsan üzerinden popülist siyaset yapılıyor; acılar, ölümler ve kimlikler oy devşirme aracına dönüştürülüyor.Bu kadar gürültünün arasında, insana dair olan ne kaldı geriye?
Gerçek insanlık, yaratılmış her varlığa sevgiyle, merhametle dokunabilmektir.
Unutmayın, temizlenmesi gereken yer sokaklar değil, yüreğimizin karanlığıdır...
Bugün kötülük organize, iyilik ise dağınık…
Bir çocuğun gözyaşına kayıtsız kalmak, bir karış toprak uğruna evsiz barksız bırakılan insanları ve onların yaşadıkları dramı normalmiş gibi izlemek,bir hayvana vurulurken susmak,bir kadının çığlığını duymamış gibi yapmak hepsi, içimizdeki karanlığın sessiz ortaklığıdır...
Sokaklar değil, vicdanlarımız kirli.
Ve unutmayın; şehirler, ancak yürekler temizlendiğinde aydınlanır...
Savaşlara, ırkçılığa, insanlar üzerinden yapılan siyasete sessiz kalmak,vicdanın sustuğu, insanlığın öldüğü andır.Her bombada bir çocuk susar,her nefrette bir kalp soğur,her çıkar hesabında bir insan onuru daha yitip gider...
Biz sustukça, tepkisiz kaldıkça zulüm büyür.
Oysa insan olmak, işte tam da orada korkunun, sessizliğin ve çıkarın ortasında “hayır” diyebilmektir...
Gerçek insanlık, korkuya rağmen “hayır” diyebilme cesaretidir.Çünkü zulmün büyümesini sağlayanlar kötüler değil,
iyilerin sessizliğidir.Ve o sessizlik, bir gün hepimizin mezar taşı olacak,üzerinde yalnızca şu yazacak : “Bir zamanlar insanlık vardı.”
* Bu bir editöryal haberdir.
