Kadir ÇELİK yazdı...
Foto : İrfan Erdoğan…
Kürt siyasetinin son yarım yüzyılına bakıldığında, tarih yalnızca baskı, inkâr ve militarist kuşatmalarla şekillenmiş değildir. Bu dönem aynı zamanda, sistemin sindiremediği aklın, halkın örgütlü direncinin ve demokratik tahayyülün de tarihidir. Bu tarihsel zeminde birçok güçlü önder ve temsilci siyaset sahnesinde büyük özveriyle yerini almış ve böylelikle halkın gönlünde, hafızasında hak ettiği yeri almıştır...
Selahattin Demirtaş bu siyasi kadrolardan en bilineni ve toplumsal karşılığı en güçlü olanlardan biridir.Onun varlığı, sıradan bir liderlikten öte, toplumsal bilincin ve kolektif iradenin ete kemiğe bürünmüş hâlidir. Demirtaş, yalnızca bir politik kadro değil; halkın kendi sesine dönüşmüş, devletin tahakkümünü sorgulayan ve hatta bozan bir direnç noktasıdır...
Demirtaş, Türk devlet aklının çözmek yerine bastırmayı seçtiği Kürt meselesinin en berrak ve etkili dilidir. Parlamentonun soğuk atmosferinde, devleti ret ve inkâr refleksiyle temsil edenlerin karşısında, onun sözü her zaman güçlü bir barikat rolü oynamıştır. Sivri hitabı, ironisi ve kullandığı sokak jargonu, sıradan bir tutum değil; aynı zamanda özgürlüğü haykırma eylemiydi...
Demirtaş’ın tutsak edilmesinin tek nedeni vardır: onun halkın zihninde oluşturduğu direnç noktalarını, söz ve fikir gücüyle kırma kapasitesinden korkulmaktadır. O, bir kuşağın ezberlerini bozmuş, eşit ve bir arada yaşam fikrini sadece Kürtler için değil, tüm halklar için hayata geçirmeyi savunmuştur...
Onu hücrede tutan, işlediği bir suç değil; halkın iradesini temsil etme kararlılığı ve sözlerinin yarattığı etkiyi yok sayma isteğidir. Demirtaş, yalnızca bir politik kimlik değil; Kürt halkının toplumsal hafızasının, bir kuşağın umut ve direncinin sembolüdür. Bugün özgürlüğünden mahrum bırakılması, bireysel bir haksızlıktan çok daha fazlasıdır; bu, bir halkın iradesine vurulmuş ağır bir darbedir, kolektif belleğe konmuş bir zincirdir...
Selahattin Demirtaş’ın serbest bırakılması, sadece hukukun gereği değil; demokratik siyasetin yeniden nefes alması, toplumsal vicdanın yeniden uyanması ve bu ülkenin çözümsüzlüğe mahkûm edilmemesi için zorunlu bir adımdır. Çünkü demokrasi, temsilcilerini dört duvar arasında tutsak ederek var olamaz; halkın iradesi, hiçbir hapishane duvarına sığmaz...
Demirtaş’ın cezaevinde kaleme aldığı yazılar, sıradan şeyler değil; baskıya karşı kurulmuş siyasal mevziler, halkın iradesini koruyan direniş hatlarıdır. Her cümle, tutsaklığın sessizliğini parçalayarak Kürt siyasetinin umudunu ve toplumsal hafızayı canlı tutar. Selahattin Demirtaş susturulmak istendiğinde, sadece bir siyasetçi değil, bir halkın kendi kendini ifade etme gücü de hedef alınmaktadır...
Ama bu çaba, onun kararlı ve güçlü duruşu karşısında boşa düşmektedir; çünkü yazdıkları, düşünceleri ve sesi, hapishanenin soğuk taşlarını aşıp halkın bilincinde yeni bir siyasal alan yaratmaktadır. Demirtaş, bu yönüyle bir liderin ötesindedir; o, zulme karşı örgütlü bir iradenin, siyaseti esaret şartları altında bile en keskin şekilde bir direnme sanatına dönüştürdüğünün sembolüdür...
Kürt siyasetinde onun yeri, bir halkın yaralı bilincini ayağa kaldıran, “başka türlü bir siyaset mümkündür” diyenlerin sembolüdür. Bugün onu cezaevinde tutmak, siyaseti tıkanmaya, toplumsal çözüm arayışlarını ertelemeye zorlamaktır. Oysa Demirtaş özgürleşmeden, Kürt siyaseti kendini tam anlamıyla ifade edemez; bu ülkenin demokrasi ufku nefes alamaz...
Demirtaş özgür olmalıdır. Çünkü onun özgürlüğü, Kürtlerin özgürlüğüyle, halkların eşit geleceğiyle ve bu ülkenin demokrasi umuduyla doğrudan bağlantılıdır. Onu cezaevinde tutmak, sadece Demirtaş’ı değil; Kürt halkının siyasal iradesini, toplumsal hafızasını ve çözüm umudunu zincirlemektir.
Ve unutulmamalıdır: tutsaklık zinciri kırıldığında, yalnızca bir kişi değil, bir halk özgürlüğe kavuşacaktır...
* Bu bir editöryal haberdir.
