Benim babam...

Benim babam...

*Elif Güney Pütün...
Sanatçı Yılmaz Güney'i kızı...
Fotoğraf: Halil İmrek...

Ah sen…
Sen gittin gideli,
yaprak döktü hep bir yanımız be, benimbabam.
Sakın tasalanma “gurban olam”,
Yer etmiş o muhteşem
Solmadan dağları ısıtan gülüşün,
Gönüllerde fırtınalar yaratan direncin;
Kısır topraklarda bile filiz veren,
İnsanı, insan yapan inancın...

Gömdün bir yerlere şeftali çekirdeklerini;
Deliyorlar yavaş yavaş toprağı.
Doğa bu,
Sarsılır bir tufan ile
zaman zaman
Hor görme,
Kökleri sağlam, kaygılanma
Benim babam...

Kimi için yâr oldun,
Kimi için yarın.
Kimi için sır oldun.
Kimi için ayna.
Kimi için gök oldun.
Kimi için kubbe...

Ah sen...
Sen daima var oldun!
Benim babam...

*Yazar...

* Bu bir editöryal haberdir.

Önceki Haber Sessiz Çığlıklar...
Sonraki Haber Denize Değen Gün Batımı...
Benzer Haberler

Onurun Zamanı...

Solcu solunda gerek...

Devrim...

Akşam yazılaması...

Rastgele Oku