Birol KESKİN'den...
[email protected]
Fotoğraf: Aysel Bedir…
Bir çağın içindeyiz,
sessizce büyüyen haksızlıkların...
Bazen,
içimizin almadığı gerçeklerle karşılaşırız.
Susarız,
alışırız belki,
ya da isyan ederiz kendi içimizde...
Bir gün fark ederiz:
eskimiştir içimiz,
ya da dışımız...
Anlamını yitirir kelimeler,
ışığını kaybeder günler...
Oysa,
önemli olan insanın huzurudur
vicdanla dost kalabilmek...
Ve bunu anladığında,
henüz geç kalmamışsan hayata,
işte o an
zaman durur,
ve insan kendine döner...
Nasıl karşı koymalı insan
haksızlıklara,
karalamalara?
Umursamak mıdır çözüm,
yoksa görmezden gelmek mi?
Bir noktada
susmak da kirletir insanı...
Ve eğer onur zedelenirse,
geriye ne kalır ki
insandan?
Belki de direnmek,
yalnız kalsa bile
doğrunun yanında durmaktır...
Çünkü bazen
en büyük cesaret,
sessiz kalmamaktır...
Ve her zamanın bir hesabı vardır
insanın kendi vicdanında...
* Bu bir editöryal haberdir.
