Ali ÇARMAN yazdı...
[email protected]
Berlin/Plötzensee cezaevinde idam edilmeden önce babasına seslenen KPD’li bir komünist militanın mektubu...
Sevgili babam...!
Güçlü ol! Ben yaşadığım gibi ölüyorum: Bir sınıf savaşçısı olarak! Uğruna kan dökmediğiniz sürece kendinize komünist demek kolaydır. Gerçekten öyle olup olmadığınızı ancak sınav zamanı geldiğinde kanıtlayabilirsiniz...
Acı çekmiyorum baba, inan bana! Kimsenin beni zayıf görmesini istemem. Hayattan düzgün bir şekilde çıkmak, kendime koyduğum son görev...
Oğluna layık olduğunu kanıtla! Acının üstesinden gel! Hala yapacak işin var. Bunları iki ve üç kat yerine getirmen gerekiyor çünkü oğulların artık yok...
Zavallı babam, ama aynı zamanda fikri uğruna verebileceğinin en iyisini feda etmek zorunda kalan mutlu babam.
Savaş fazla sürmeyecek – ve artık senin zamanın geldi...
Bugün benim yürümem gereken yolda yürüyen ve yürüyecek olan herkesi düşün ve Nazilerden ders al: Her zayıflığın bedeli kanla ödenecek. Bu yüzden acımasız ol. Sağlam kal!
Yeterince şey yapmamış olmak dışında hayatta pişmanlık duyacağım hiçbir şey yok! Ama ölümüm muhtemelen benimle her zaman aynı fikirde olmayanları da barıştıracak...
Ah baba, canım, güzel babam. Keşke ölümüm altında yıkılacağından korkmak zorunda olmasaydım.Katı ol, katı, katı.
Şimdi tüm hayatın boyunca sınıf savaşçısı olduğunu kalbinin derinliklerinden kanıtla.
Ona yardım et, Frieda, onu güçlendir! O yıkılmamalı! Hayatı ona değil, harekete ait! Şimdi eskisinden bin kat daha fazla. Artık inançlarının romantik bir idealden değil, amansız bir zorunluluktan kaynaklandığını kanıtlaması gerekiyor...
Tüm tanıdıklara ve dostlara selamlar. Bunların adını tek tek vermek istemiyorum. Ama yine de düşüncelerimde her biriyle el sıkışıyorum ve tüm sevgi ve en iyi dileklerimle teşekkür ediyorum...
Marta’ya iyi bak! O senin kızın. Bu, artık olmadığım gerçeğine katlanmanı kolaylaştıracak...
Kolayca ölürüm çünkü neden ölmem gerektiğini biliyorum. Beni öldürenler ise çok geçmeden daha zor bir ölümle karşılaşacaklar. Buna inanıyorum.
Güçlü kal baba! Teslim olma! Her zayıf saatinde bu son dileğimi düşün...
Oğlun Walter Husemann, 21.01.1943”
* Bu bir editöryal haberdir.
