Son Söz...

Birol KESKİN yazdı...

[email protected]

Maskeler takarsınız, bukalemun suretler,
Her renkte bir yalan, her gölgede bir ihanet.
Arsız yürekleriniz, sevgisiz ve hayasız,
Tutsaksınız servetin soğuk zincirlerinde.

“Hak için yaşarız!” dersiniz, göğsünüz kabarık,Oysa hak, çöldeki serap — yitik bir feryat.Hukuk, tozlu raflarda unutulmuş bir destan,Adalet, mazlumun gözyaşında boğulan bir figan...

Anadolu’nun kırık taşlarında,
Ekmeksiz sofraların gölgesinde,
Hırslarınız dipsiz bir kuyu — doymaz,
Altınla ördüğünüz ağ hiç bitmez.

Bilirsiniz, çıplak geldiniz bu dünyaya,
Kefensiz gideceksiniz, bir avuç toprakla.
Lanet olsun size, insanlığın gölgesi!
Ama bilin: Harabelerde filizlenir isyanın tohumu...

Ekmeksiz çocukların, yitip giden umutların,
Bir sabah ışığında kırılacak zincirleri.
O gün ne tahtlarınız, ne altınlarınız, ne zenginlikleriniz,Ne de yalanlarınız kurtaracak sizi...

Gölgeleriniz diz çökecek toprağa,
Mazlumun gözlerinde yanacak gerçek ateşi.
Kaçışınız yok — olmayacak da asla,
Zulmünüz, kendi kuyunuzda boğulacak bir yılan!