"Sosyalist olmuşum ne iyi ama ne belâlı tesadüf"
(Can Yücel)
Sezai SARIOĞLU yazdı...
Siyu Kızılderilisi "barış çubuğunu" eline aldığında, ilk nefesi güneş alsın diye ucu yukarı gelecek şekilde tutar, sonra da çubuğu, dört yöne birden tutarmış...
Risk analizi yaparak eleştirmeyi ihmal etmeden, Barış ve Şiir Çubuğu'nu her yöne, her kavme ve her dile ve özgürlüklere uzatarak,hevesimizi kimsenin karartmasına izin vermemek için yaşanan yerel ve evrensel tecrübelerin itina ile izini sürmemiz gerekiyor...
Tarihen ve siyaseten yaşanan tecrübelere bakarak söylersem; şiir nasıl oyalanma aracı değilse, kıymetli "Barış" sözcüğü ile onun olmazsa olmaz pratiği de oyalanma ve "evcilleşme" aracı değildir ve olmamalıdır...
Kullanıla kullanıla cins isim haline getirdiğimiz Barış ve Özgürlük sözcükleri, nerede olduğumuzu, işaret etmekle kalmaz, hangi menzile nasıl gitmemiz gerektiğini de söyler...
Aşk, Özgürlük ve Devrim dâhil bazı sözcüklerin geleni gideni olduğu kadar düşmanı da çoktur, tamamına erdiren azdır...
Acıları mülk edindiğimiz, zorun sıratında yaşadığımız şu günlerde, her şeye rağmen, tarihsel yükü ve anlamları olan bu sözcükleri dilimizden ve hayatımızdan atarsak, tarihsel, siyasal yüklerini ve anlamlarını da atmış oluruz...
Her şey âyân beyan ortadayken aranan o güzel günlerin henüz bulunmadığını söylemek malumun ilanıdır.Ne var ki hayallerimizde ve mücadelemizde cimri olmak bize hariç...
Doğruların yanlış söylenmediği, kişi başına düşen umutsuzluk değil umut, âh değil aşk, savaş değil barış, kötülük değil iyilik, devlet değil özgürlük miktarının çoğaldığı günler için kolları sıvayıp, solların saflarını sıklaştırıp mücadele etmek dışında seçeneğimiz yok...
Teorik ve pratik varoluşlarını ulusal soruna ve kimlik politikalarına indirgemeyen ama bunları gözardı etmeyen sosyalistler açısından, kapitalizm ve emperyalizm var oldukça, savaşların çizgiyi ve çizmeyi aştığını ve aşacağını bilmek için kâhin olmaya gerek yok...
Her şeye rağmen, boyundan büyük işler yapma sırası artık "Barış"ta...
Lakin tedbir getirmek şart!
