Birol KESKİN'den Madımak anısına...
Fotoğraf : irfan Erdoğan
Yakmayacak adar Dindar, Yakacak Kadar Vahşi...
Ölüye dokunmaya kıyamazsınız,
ateşe vermezsiniz bir teni,
güya kutsal bildiğiniz toprak
ona daha layıkmış gibi davranırsınız...
Ama diriye kıydığınız ateşi
bir gün olsun söndürmezsiniz,
ruhları yakar, kalpleri kavurur,
düşünceleri küle çevirirsiniz.
İnancınız, ölüye saygıda
bir çiçek kadar hassas,
diride ise
bir baltadan keskin, bir odaktan kızgın...
Merhameti unutur,
gömülmemiş vicdanlarınızla övünürsünüz.
Toprak bile utanır sizden,
ölüyü saklayıp diriye mezar olduğunda...
O yüzden sorarım:
hangi dindarlık, hangi kutsallık
öldüğünde saygı,
ama yaşarken zulüm buyurur?
Bir gün o ellerinizde tutuşturduğunuz
kibir ateşi sizi de saracak —
ve o zaman anlayacaksınız:
merhamet, yakılacak bir günah değildir...
(Madımak'ın anısına)
Birol Keskin..)
